Niech będzie pochwalony chłop za to, że choinkę zdobył!
Kupił, ale jakby sam wyrąbał i niczym drwal miał przygody:
tam z dziką zwierzyną walczył, aż do utraty tchu-
bo pająk po nim chodził i zagrażał mu.
Na mrozie długo stał i zdrowie ryzykował,
niby nie cham i nie-chciwy, ale o cenę się targował.
Igieł nawet nie straciła gdy ją wniósł na chatę,
O wielki, o wspaniały! Mężczyzna- bohater!

Niech wieść go rozsławia i niesie się po świecie,
otóż rzecz niesłychana: spuścił deskę w toalecie.
A długo zasiadał na tronie i mógł nie pamiętać
( zresztą ma od tego ludzi, by go w tym wyręczać.)
Ale korona mu z głowy nie spadła, i nie stracił złota,
gdy dłonią swą wspaniałą zamknął sracza wrota.
Będą Cię chwalić potomkowie i twoja mogiła
żeś taki dzielny, odważny i że w kupie siła!

Niech hołd oddany będzie, niech wystrzelą armaty!
Znalazł w kuchennej szafce, woreczek do herbaty!
Zagotował wodę i się nie poparzył!
O takim rycerzu, każda panna marzy.
I sam ją sobie zrobił, w szklance z ubitym uchem,
każdy młodzieniec chciałby, być kiedyś takim zuchem!
A potem kiedy dorośnie- nikogo to nie zdziwi,
robienie herbaty wpisze sobie w CV.

I może Cię popchnąć w krzaki i wpuścić w pokrzywy,
dla niektórych kult chłopa, zawsze będzie żywy…

0 0 votes
Article Rating
Udostępnij